ერთ ერთმა სასულიერო პირმა აღსარების ჩაბარების დროს სექსუალური კავშირი დაამყარა მრევლთან, ფაქტზე წაასწრო მრევლის ქმარმა და თავად მიხვდებით რა ამბავი მოჰყვებოდა ამას. მაგრამ ამ ისტორიაში მთავარი ისაა რომ სასულიერო პირს არანაირი სანქცია არ დაჰკისრებია.
დღეს ალავერდთან გავიარე, ამ მრავალსაუკუნოვან სიდიადედთან და გამახსენდა ეს ისტორია. შემდეგ გვერდით ხალხმრავლობა შევნიშნე და გამახსენდა რომ იქვე არსებობს მაწვნის სახლი და ღვინის ქარხანა, რომლებიც არანაირი გადასახადების გადამხდელნი არ არიან, ყველაზე იაფი მუშა ხელი ჰყავთ და ყველაზე ძვირად ღირებული პროდუქტი აქვთ.
მეხსიერებაში კიდევ ერთი ფაქტი ამომიტივტივდა, თელავის საკრებულოებისგან როგორ ითხოვდა ალავერდის მეუფე შუამთის ტყის ტერიტორიის მათ საკუთრებაში გადაცემას.
ასევე როგორ ითხოვდა იგივე მეუფე ახმეტის მუნიციპალიტეტისგან, ტუალეტის ქაღალდის ღირებულების (250 ათასი ლარის) გამოყოფას.
თვალწინ დამიდგა ის მრავალათასიანი ჯიპები, რომლიდანაც ასეთი დიდი სიამაყით გვლოცავენ შიმშილისგან სულდაღაფულ ერს.
ჯვრისწერისა და ნათლობის "სტავკები", რომლებიც დროთა განმავლობაში უფრო და უფრო იმატებს.
ბოლოს ციანიდი, საპატრიარქო ტახტის გაუნაწილებლობა, უმცირესობების ჩაგვრა.....
კიდევ შეიძლება ჩამონათვალის გაგრძელება მაგრამ რა აზრი აქვს, როდესაც სულ მალე რელიგიური გრძნობების შეურაცხყოფის შესახებ კანონი გვექნება.
ის ფაქტი რომ ყველა ხელისუფალისთვის ხელსაყრელია მეტი რეგულაციისა და ცენზურის დაწესება ეს გავიგე, მაგრამ როდესაც მსგავსი რეგულაციების ინიციატორია ის რელიგიური ინსტიტუტი, რომელიც თავის საწყისებში თავისუფლებას გულისხმობდა, რომელიც ლიბერალიზმს და შემწყნარებლობას ქადაგებდა გაუგებარია სად დაკარგა თავისი ფუნდამეტური არსი.
მსმენია არ განიკითხო და არ განიკითხებიო და იმედი მაქვს ამ პრინციპს დაიცავენ კანონშემოქმედნი რელიგიური გრძნობების შეურაცხყოფის შესახებ კანონის დამუშავებისას.
0 comments:
Post a Comment