აეროპორტიდან გასვლის თანავე ვიგრძენი ხალხის საოცარი კეთილგანწყობა. მომღიმარი სახეებით მზად არიან ნებისმიერ რამეში დაგეხმარონ.
საოცარი ურბანიზაციის ქალაქი და ზღაპრული შენობები, თავისი ეგზოტკური საჭმლით, ღამის კლუბებით, ოქროსფრად აბჭყვრიალებული სავაჭრო ცენტრებით გულგრილს არ გტოვებს და სულ რაღაც რამდენიმე წუთში გაყვარებს ქალაქს.
ყველაზე დიდი ეგზოტიკა კი მათი საუბრის მოსმენაა, საოცრად მელოდიური და თბილი ჟღერადობის სიტყვების მოსმენა გსიამოვნებს და სულ არ გაინტერესებს რას ამბობენ ამ დროს, უბრალოდ უსმენ და გინდა რომ შენც შეძლო ასეთი დიდი ვნებით გაჟღენთილი ბგერების წარმოთქმა.
ერთ კვირიანი ვიზიტი ჩემთვის "ათას ერთი ღამის" ზღაპრად გადაიქცა. ერთი კვირით თავი შეჰერიზადად ვიგრძენი და მინდოდა ეს მთელი ცხოვრება გაგრძელებულიყო. ეგვიპტელებს ყოველთვის ჯადოქრებად ვთვლიდი და ახლა კიდევ უფრო დავრწმუნდი ამაში. მათ შესწევთ ძალა შენი ცხოვრება ზღაპრად აქციონ, ძველ არაბულ ზღაპრად. შეგიყვარონ და ამის მიზეზი არ გითხრან. სამყარო ფეხქვეშ გაგიფინონ და შენგან სანაცვლო არ ითხოვონ. ისინი ყველა ალადინები არიან და შენგან ჟასმინს ქმნიან. "ჰაბბიბი" ასე გიხსნიან სიყვარულს და ისეთ საოცარ ვნებასა და თავგანწირვას აყოლებენ ამ სიტყვეს თანახმა ხარ ყველაფერი დათმო.
ემოციებისგან საოცრად დახუნძლული საქართველოში დაბრუნების 2 დღის შემდეგაც ვერ ვუყრი თავს სიტყვებს. უბრალოდ ამ ვნებიან ზღაპარზე შეყვარებული ვარ და იმედი მაქვს ამ ზღაპარში დაბრუნების.
0 comments:
Post a Comment