საქართველოს 25 წლიანი დამოუკიდებლობის ისტორიას წითელ ხაზად გასდევს უმუშევრობის პრობლემა, რაც თავისთავად იწვევს დაბალ სოციალურ ფონს. ქვეყანაში ბევრი პრობლემის მოგვარება მოხერხდა, მაგრამ უმუშევრობა კვლავ დარჩა იმ უმთავრეს პრობლემად, რომელსაც მოგვარების გზა ვერცერთმა ხელისუფალმა ვერ მოუძებნა. თითქოს ბევრი პროექტი ხორციელდება, მაგრამ უმუშევრობის მაჩვენებელი ისევ მაღალია (გამოკითხული მოსახლეობის 47% თვლის რომ ქვეყანაში ყველაზე მნიშვნელოვანი პრობლემა უმუშევრობაა).
დასაქმების პრობლემის საწყისი ვთვლი, რომ განათლებაში უნდა ვეძიოთ. შესაბამისი კვალიფიკაციის არ ქონა, იწვევს როგორც ამ ადამიანების დაუსაქმებლობას, ასევე ორგანიზაციების დაბალ ეფექტიანობას (რაც თავისთავად აისახება ქვეყნის ეკონომიკაზე).
საქართველოში განათლების პრობლემა მუდმივად არსებობდა, ჯერ იყო და ერთ ტომარა ფქვილზე გაყიდული დიპლომები, შემდეგ ეროვნული გამოცდები და რეპეტიტორები, რომელიც უფრო და უფრო გაძლიერდა. ერონულ გამოცდებმა რა თქმა უნდა გამოიღო შედეგი და უნივერსიტეტებში ჩაწყობით ვეღარ ხვდებიან სტუდენტები მაგრამ, გამოცდების რეფორმას მეტი შედეგი უნდა გამოეღო. ამ რეფორმის პარალელურად უნდა დაწყებულიყო სკოლების რეფორმაც და სასკოლო პროგრამა უნდა ყოფილიყო მოსწავლის უნარ-ჩვევების განვითარებაზე ორიენტირებული, უნდა ჩამოყალიბებულიყო ძლიერი სკოლა, მაგრამ ჩვენ მივიღეთ საპირისპირო შედეგი. დღეს მოსწავლის იდეაფიქსია უნივერსიტეტში მოხვედრა (ამაზე ცოტა მოგვიანებით) რის გამოც უამრავ ფულსა და ენერგიას ხარჯავს, რომ მთელი 12წლის მასალა ერთ წელში აითვისოს რეპეტიტორთან. შესაბამისად დაკნინდა სკოლის მნიშვნელობა და კატასტროფულად დაბალია განათლების ხარისხი.
კიდევ ერთი საინტერესო რეფორმა განხორციელდა განათლების სისტემაში, რომელმაც მკვეთრად აჩვენა ამ სისტემაში არსებული პრობლემები. მასწავლებელთა სასერტიფიკატო გამოცდები, დიდი სარკე აღმოჩნდა განათლების სამინისტროსთვის (სამწუხაროა რომ ხელისუფლება ამ სარკეს თვალს არიდებს) 2016 წელს ამ გამოცდებზე გასული მასწავლებლიდან მინიმალური სავალდებულო ზღვარი 83% ვერ გადალახა.
განათლების სისტემას დღეს სასიცოცხლოდ ესაჭიროება მკვეთრი და მიზანმიმართული რეფორმა, რომლის არა თუ განმახორციელებელი არამედ მომფიქრებელიც არსად ჩანს. ვაშლებით ვერ მივცემთ ახალგაზრდებს საჭირო განათლებას, ვაშლებით ვერ გავზრდით კვალიფიციურ კადრს, მხოლოდ ვაშლებით გამოკვებილები ვერ დასაქმდებიან და შესაბამისად ვერ შექმნიან ქვეყნისათვის საჭირო დოვლათს, ამ ყველაფრის შედეგი კი საქართველოს როგორც სახელმწიფოს ჩამოშლა იქნება.
უამრავი გადაუჭრელი პრობლემა, ქვეყნის განვითარებისთის სტრატეგიულად მნიშვნელოვან სისტემაში. აი ეს არის ქართული რეალობა.
0 comments:
Post a Comment